Analizy oparte o testy poznawcze wskazują, że reakcja na bodziec jest ściśle zależna od stanu emocjonalnego zwierzęcia w danym momencie. Dzisiejsze psy, podobnie jak zwierzęta w niewoli, nie mają możliwości wyrażania naturalnych zachowań i mogą mieć zaburzony sposób odbioru zewnętrznych bodźców. A aktywność węchowa jest właśnie jedną z fundamentalnych potrzeb psa.
Od uszkodzenia skrzyni biegów w swoim samochodzie, przez zostanie matką CSV, aż po napisanie e-booka o Teorii Zapachu – studium przypadku ツ
To, że psy mają nieprawdopodobnie lepiej rozwinięty zmysł węchu to wręcz oczywistość. Dzięki dużo bardziej skomplikowanej budowie nosa wyczuwają zapachy, o których nie mamy pojęcia. Jednak psy są zwierzętami społecznymi i bardzo chętnie dzielą się swoimi umiejętnościami z ludźmi. Ich zdolności pomagają w wielu dziedzinach ludzkiego życia, nie tylko w służbach mundurowych, kryminalistyce i ratownictwie, ale również w medycynie.
Eksploracja, zabawy węchowe, dyskryminacja, detekcja, nosework, tropienie, ratownictwo – już dopada Cię dezorientacja? A to tylko główne kategorie aktywności węchowych psów! Postaram się uporządkować te aktywności tak, aby nikt z Was nie gubił się w gąszczu nazewnictwa 😉
Gratka dla lubiących praktykę zamiast teorii! Z okazji styczniowych zawodów nosework, w których brałyśmy udział, mam dla Was filmy z poprzednich, grudniowo-mikołajkowych zawodów w Gdańsku 😉
Mimo, że węszenie jest dla psów i dla wilczaków naturalne, to nauka pracy węchowej to nie do końca bułka z masłem. Zdolność nauki technik detekcji to jedno, ale to relacja opiekuna z psem i i ich wzajemne zaufanie wpływa najbardziej na efekty pracy. Ale są też inne czynniki, które można wypracować i to o nich jest ten tekst.
Wilczaki tropią łatwo, naturalnie, od niechcenia i fenomenalnie. W sportach węchowych nie zawsze są jednak wybierane – głównie przez swoją niezależność i własne zdanie.
